ဗမာျပည္ရဲ႕ ယက္ေတာလြန္ႏိုင္ငံေရး
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
၂၁ ၾသဂုတ္ ၂၀၀၉
ဗီယက္နမ္စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ယူဆရတဲ့ ဂၽြန္ယက္ေတာဟာ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးကို ႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ တၿပံဳတေခါင္းႀကီး သယ္လာခဲ့တယ္လို႔ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ ဗမာျပည္ရဲ႕မ်က္ေမွာက္ကာလႏိုင္ငံေရးကို ယက္ေတာလြန္/ဝက္ဘ္လြန္ႏိုင္ငံေရးလို႔ေတာင္ နာမည္ေပးရင္ရမလားပါပဲ။ အေပၚယံၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့ အခုအခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ကလာတဲ့ ယက္ေတာလည္း အေမရိကန္ကိုျပန္သြား၊ အိမ္ခ်ဳပ္ထဲကဆြဲထုတ္လာတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုလည္း အိမ္ခ်ဳပ္ထဲျပန္ထည့္၊ အဆင့္ (၁) ကို ျပန္ေရာက္သြားျပန္ၿပီလို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။
ေစ်းတြက္တြက္ေျပာရရင္ေတာ့ ဒီတခါဝက္ဘ္လာတဲ့ခရီးစဥ္မွာ ဝက္ဘ္နဲ႔နအဖတို႔ပဲ အျမတ္ရလိုက္ၾကပါတယ္။ ဝက္ဘ္ဟာ သူ႔အတြက္ အိမ္ျပန္လွတဲ့ ဆုလာဘ္ရသြားပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသားတေယာက္ကို လူဆိုးေတြလက္က ကယ္တင္ႏိုင္သူ သူရဲေကာင္းျဖစ္သြားပါတယ္။ သူ႔ေရွ႕တက္လမ္းအတြက္ အမွတ္ေတာ္ေတာ္ရသြားတယ္ လို႔ေတာင္ တခ်ိဳ႕ကေျပာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး နအဖအစိုးရနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုလည္း သူ(တို႔) ေျပာခ်င္တာ ေျပာခြင့္ရသြားပါတယ္။ ဒါဟာအရင္လို မ်က္ရိပ္-စကားရိပ္နဲ႔ ေစာင္းပါးရိပ္ေျခ အသိေပးေနရတာေတြနဲ႔စာရင္ အမ်ားႀကီးပိုတာသြားပါတယ္။ တခါ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အဖို႔ဆိုရင္လည္း အေမရိကန္န႔ဲ ေရႊလမ္း၊ ေငြလမ္းေဖာက္ဖို႔ လမ္းစတစ ရသြားပါတယ္။ သူမ်ားက ယံုတာမယံုတာအပထား ဝါရွင္တန္ကို သူတို႔ဟာ လူစိတ္ရွိသူေတြျဖစ္ပါတယ္လို႔ ျပသခြင့္ရသြားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ယက္ေတာေတာင္မွ သူလုပ္ခ်င္တဲ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ အလုပ္ကို လုပ္ခြင့္ရသြားပါတယ္။ သူက နာမည္ႀကီးခ်င္လို႔လုပ္တာဆိုရင္ ပုိေတာင္ေအာင္ျမင္ေသး တယ္လို႔ ေျပာရပါမယ္။
ဒီလိုအခါမွာ ဂၽြန္ဝက္ဘ္ရဲ႕ခရီးဟာ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးအေပၚ ဘယ္လိုအက်ိဳးသက္ေရာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာကို ေျပာဆိုေဆြးေႏြး သံေတြ အေတာ္ေပၚထြက္ေနပါတယ္။ မဆန္းပါဘူး။ ဒီလိုစဥ္းစားေတြးေတာစရာေတြ ျဖစ္လာရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ဂၽြန္ဝက္ဘ္ဆိုတဲ့လူက သာမန္လူမဟုတ္ဘဲ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ဆီနိတ္တာအမတ္တေယာက္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
တကယ္က်ေတာ့ ဂၽြန္ဝက္ဘ္ရဲ႕ဒီခရီးစဥ္မွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္မႈေတြလႊမ္းမိုးေနပါတယ္။ ဝက္ဘ္ဘက္ကလည္း အမ်ားႀကီးထိန္ခ်န္ထား၊ နအဖဘက္ကလည္း အမ်ားႀကီးထိန္ခ်န္ထားတာမို႔ တကယ့္အေျခအေနကို မွန္းဆရတာဟာ အလြန္ခက္ပါတယ္။ ေစာလည္းေစာလြန္းေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာမီမွာပဲ ဝါရွင္တန္နဲ႔ ၾကပ္ေျပးအၾကား အသြားအလာ၊ အေပးအယူေတြ မ်ားလာတာကို ျမင္လာရစရာရွိပါတယ္။ ဒီလိုအခါမွာ ဒါဟာ ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြရဲ႕ကံၾကမၼာအေပၚ ဘယ္လိုမ်ား အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိေလမလဲလို႔ စဥ္းစားသူ၊ ေတြးေတာသူ၊ ေရးသားသူ၊ ေျပာဆိုသူေတြ အခုထက္ ပိုမ်ားလာေကာင္းလာစရာလည္း ရွိပါတယ္။
ဒါေတြနဲ႔ဆက္ေနတဲ့ကိစၥတခုက ဝက္ဘ္ရဲ႕ခရီးစဥ္ဟာ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆီကို တြန္းပို႔ရာက်မက်ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းထုတ္၊ ဒီစကားကို ေျပာသူေတြထဲမွာ သေဘာထားအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာၾကသူေတြပါပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အဲဒီလိုျဖစ္ေစခ်င္လို႔၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာတခုအတြက္ အေၾကာင္းျပစရာရခ်င္လို႔ စသျဖင့္ပါ။ ဒါေပမယ့္ နအဖနဲ႔ သူ႔ေဆာင္းပါးရွင္ေတြကေတာ့ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာကို တခြန္းမွမဟေၾကာင္း အေသအခ်ာေထာက္ျပဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ စဥ္းစားရမွာက တကမာၻလံုး၊ တျပည္လံုးကေျပာေနတဲ့ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဟာ ဗမာျပည္မွာ ဘာေၾကာင့္ အေကာင္အထည္မေပၚတာလဲ ဆိုတာျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္မွာ အဓိကျပႆနာဟာ နအဖရဲ႕သေဘာထားျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေန႔ တိုင္းျပည္မွာ ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြ၊ တင္းမာမႈေတြ၊ ဖိႏွိပ္မႈေတြဟာ နအဖစစ္အုပ္စုက အာဏာကို လက္မလႊတ္ခ်င္လို႔ ျဖစ္ေနတာဆိုတာ လူတိုင္းသိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဂၽြန္ဝက္ဘ္ဟာ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို အာဏာခြဲေဝယူခ်င္ ေအာင္၊ အာဏာကို လက္လႊတ္ခ်င္ေအာင္ ေျပာႏိုင္မလား။ တကယ္က နအဖကို တ႐ုတ္ကနားခ်ဖူးပါတယ္။ မရပါဘူး။ အေမရိကန္နဲ႔ တျခားႏိုင္ငံေတြကလည္း အက်ပ္ကိုင္ဖူးပါတယ္။ မရပါဘူး။
ကိစၥေတြဟာ အဲဒီေလာက္လြယ္ရင္ ဗမာျပည္ရဲ႕ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုဟာ ဒါေလာက္ၾကာမေနပါဘူး။ ဒီေန႔ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ကမာၻ႔သမိုင္းမွာ စံခ်ိန္တင္ေလာက္တဲ့ အာဏာမက္သူေတြျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ဟာ သူတို႔ဘဝ သူတို႔အာဏာနဲ႔ အေသတြဲခ်ည္ထားသူေတြပါ။ အာဏာမရွိရင္ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ပါ ရပ္တည္လို႔မရေအာင္ သူတို႔ဘာသာ လုပ္ထား-လုပ္ေနပါတယ္။ နအဖကို ၾကမ္းျပင္ေပၚ တုတ္ကေလးတခ်က္႐ိုက္ျပ႐ံုနဲ႔ လန္႔လိမ့္မယ္၊ မုန္လာဥေလးတဥ ျပလိုက္႐ံုနဲ႔ ဟပ္တပ္ဆြဲလာမယ္လို႔ထင္ရင္ စိတ္ကူးယဥ္တာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ နအဖနဲ႔ရင္ဆိုင္ရာမွာ ဇာတ္ဓား၊ နတ္ဓားေလာက္နဲ႔ မရဘူးဆိုတာ ဗမာျပည္ျပည္သူေတြ အသိဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ နအဖက ယက္ေတာကို လႊတ္လိုက္တာဟာ အေမရိကန္အစိုးရကို အခ်က္ျပတာျဖစ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ထပ္ခ်လိုက္တာဟာ ဗမာျပည္သားေတြကို အခ်က္ျပတာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေမ့လို႔မျဖစ္ပါဘူး။ ဗမာျပည္သူေတြအေပၚမွာ ျပတ္သားၿမဲျပတ္သားတယ္၊ အာခံဝံ့ရင္ခံၾကည့္လို႔ ေျပာတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
သတိထားသင့္တဲ့ေနာက္တခ်က္က တကယ္လို႔မ်ား နအဖက ဟန္ျပစာပြဲဝိုင္းထိုင္တာမ်ိဳးလုပ္လာရင္ ဒါကို အမ်ိဳးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးလုပ္တယ္လို႔ မဆိုမိဖို႔ပါပဲ။ နအဖဟာ ဒီလိုဟန္ျပမ်ိဳးေတြ လုပ္ခဲ့လွပါၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဦးေအာင္ၾကည္ဆိုသူနဲ႔ စကားေျပာေစတယ္ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ မေဗဒါေရခပ္ခိုင္းထားခဲ့တဲ့ ကိစၥကို မွတ္မိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ အခုအခါမွာ ဒီလိုလုပ္တာေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကို မ်က္စိလည္ေစ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မ်က္စိလည္ေစတာ မျဖစ္သင့္ေတာ့ပါဘူး။
ဒီေနရာမွာ ဗိုလ္ေနဝင္းလက္ထက္ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္တုန္းက ဗိုလ္ေနဝင္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေခၚခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေထာက္ျပခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ တ႐ုတ္ကေျပာလြန္းတာနဲ႔ တ႐ုတ္ေက်နပ္ေအာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြတယ္ဆိုတာက တိတ္တဆိတ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ တဖက္မွာလည္း တ႐ုတ္ကိုေတာ့ အသိေပးထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲဆိုတာကို ေန႔ဝက္ပဲ ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ဘာမွအေၾကာင္းမျပဘဲ အကုန္ဖ်က္ပစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခုလည္းပဲ နအဖဟာ အိမ္ျဖဴေတာ္က ေက်နပ္ေအာင္၊ ျပေကာင္းေအာင္ေလာက္ လုပ္လာႏိုင္ေသးတယ္ဆိုတာ တြက္ထားသင့္ပါတယ္။
ဒီေန႔အခါမွာ အေမရိကန္ကလည္း နအဖကိုဆြဲလို၊ နအဖကလည္းအေမရိကန္နဲ႔ နီးစပ္လို၊ ႏွစ္ဖက္စလံုးဟာ အဲဒီဦးတည္ခ်က္ ဆီကို တက္လွမ္းေနၾကတာဆိုတယ္ဆိုတာ တကမာၻလံုးအသိပါ။ အားလံုး ကိုယ့္စဥ္းစားခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ဖက္စလံုးက ဗမာျပည္ ျပည္သူေတြရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားအေပၚကေန တေယာက္ကိုတေယာက္ လက္ကမ္းေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားနဲ႔ကိုယ္ခ်ည့္ပါ။ ဒါကိုအျပစ္ေျပာေနဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အေရးႀကီးတာ ကိုယ္ကသူတို႔ေနာက္ကို ေမ်ာမပါဖို႔ဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလွ်ာက္ဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္အေရးေတာ္ပံုရဲ႕ ကံၾကမၼာကို ဘယ္ႏိုင္ငံႀကီးေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရး ေပၚလစီေတြနဲ႔ တြဲခ်ည္မထားဖို႔ဘဲ လိုပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္က ဒီလိုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုကိုျဖစ္မလာႏိုင္တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မေပးသင့္ပါဘူး။ ကယ္တင္ရွင္ ေမွ်ာ္ခိုင္းတာလည္း မလုပ္သင့္ပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုကယ္တင္ဖို႔ ယက္ေတာေရာက္လာတယ္ ဆိုတာထက္ ပိုဆိုးကုန္ႏိုင္ပါတယ္။ ဗမာျပည္သားေတြနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုတပ္သားေတြအေနနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မွတပါး တျခား ဘယ္သူ႔ကိုမွ အားမကိုးဖို႔ပိုင္းျဖတ္ၿပီး ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး စိတ္ဓာတ္ခိုင္ၿမဲေစဖို႔လို္ပါတယ္။ နအဖတကယ္ေၾကာက္တာဟာ ျပည္သူ႔အင္အား ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကို မ်က္ျခည္ျပတ္ခံလို႔မျဖစ္ပါဘူး။
တကယ္က နအဖအျမင္မွာ အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးဆုိတာ သူတို႔ရဲ႕အာဏာကို လက္လႊတ္ေရးျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ အျမင္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ျဖစ္ေစ၊ တျခားလူေတြကိုျဖစ္ေစ လြတ္လြတ္လပ္လပ္လႈပ္ရွားခြင့္ေပးလိုက္ရင္ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာကို ၿခိမ္းေျခာက္လိမ့္မယ္လို႔ တြက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ငယ္ငယ္တုန္းကေျပာသလို မုန္႔သာ တဖဲ့စီေဝစားရင္စားမယ္၊ တိုင္းျပည္အာဏာကိုေတာ့ ေဝမစားဘူးဆိုတာဟာ ဒီဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အသည္းထဲကမူဝါဒပါ။
Type rest of the post here
Saturday 22 August 2009
Thursday 13 August 2009
ကုလသမဂၢမွာ ၿမန္မာစစ္အစိုးရကို စိန္ေခၚေနသူမ်ား-(၆)
BURMA TODAY မွမွ်ေ၀ပါသည္..။
Type rest of the post here
ကုလသမဂၢမွာ ၿမန္မာစစ္အစိုးရကို စိန္ေခၚေနသူမ်ား-(၃)
BURMA TODAY မွမွ်ေ၀ပါသည္..။
Type rest of the post here
ကုလသမဂၢမွာ ၿမန္မာစစ္အစိုးရကို စိန္ေခၚေနသူမ်ား-(၂)
BURMA TODAY မွမွ်ေ၀ပါသည္..။
Type rest of the post here
Saturday 1 August 2009
ဗမာ့ေစာင္း...(ဒါရိုက္တာ-အိုင္၀ိုဂ်ီးမား)
ဗမာ့ေစာင္း(၀၁)...
ဒီဇတ္ကားဟာဂ်ပန္ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရးဇာတ္ကား ဆိုရင္မွန္ပါတယ္။ စစ္အတြင္းက ျမန္မာျပည္နဲ့ ဂ်ပန္စစ္သားေတြ အေၾကာင္း . အထူးသျဖင့္ ဂီတကိုျမတ္ႏိုးလြန္းတဲ့ ဂ်ပန္တပ္စုေလးတစ္စုအေၾကာင္းဇာတ္အိမ္ဖြဲ႔ထားတာပါ.
ျမန္မာ့ေစာင္း (Biruma No Tategoto) ဇာတ္ကားပါ။ ဒီရုပ္ ရွင္ က..ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အျပီး..စစ္ဆန္႕က်င္ေရး လွဳပ္ရွား မူ ေတြ ..အံုးအံုးၾကြက္ ၾကြက္ ျဖစ္ ေနတဲ့ အခ်ိန္ မွာ.. နံမယ္ၾကီး ဂ်ပန္ ဒါရိုက္တာ ၾကီး အိုင္ခ်ီကာ၀ါ က ဖန္တီး ခဲ့ျပီၤး..၁၉၅၄ ခုႏွစ္ မွာ အေကာင္းဆံုး နိုင္ငံတကာ ရုပ္ရွင္ ထူးခၽြန္ ဆု ကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။
ဇာတ္လမ္း အက်ဥ္းက..မေကသြယ္ရဲ့ blog က ကူးယူေဖာ္ျပတာပါ။
(ဗမာ့ ေစာင္း) ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္း...
ဒုတိယ ကမၻာစစ္ အတြင္း က..ဗမာ ျပည္ မွာ တာ၀န္ က် တဲ့.. ေဖ်ာ္ေျဖ ေရး တပ္ခြဲ ေလး တခု မွာ..ေၾကာရိုး တည္ ထား တာပါ။ ထံုးစံ အတိုင္း..ဒီတပ္ ခြဲက.. ဂ်ပန္ တပ္သား ေတြ..စိတ္ဓါတ္ မက် ရ ေအာင္.. စစ္သီခ်င္း ေတြ အမ်ိဳး မ်ိဳး နဲ႕ တာ၀န္ ယူ ေဖ်ာ္ေျဖ ရတယ္။ တပ္ မွဴးကိုယ္ တိုင္ က.. ဂ်ပန္ ျပည္မွာ..သံစံု တီး ၀ိုင္း ေခါင္းေဆာင္ ကေန..စစ္ထဲကို ဆင့္ ေခၚ ပါ လာ သူ။ အဲဒီ အထဲက.. တပ္သား ေလး မစ္ဆူ အီ ဆို တာကလည္း..နဂို ထဲက..ဂီ တ ပါရမီ ထက္သန္ သူ ဆုိေတာ့.. သူတို႕ တပ္စခန္း ခ် ရာ ေက်း ရြာ သား ေတြ နဲ႕..ရင္းႏွီး ခင္ မင္ ရင္း..ဗမာ ေစာင္း ကို ..ခံုခံု မင္ မင္ တီးခတ္ လာ ခဲ့ တယ္။ ဒီ ေန ရာ မွာ..ဆရာ တင္ မိုး ေျပာ ျပတဲ့.. သူငယ္ စဥ္က.. ရြာမွာ..ဂ်ပန္ စစ္သား ေတြ နဲ႕..ခင္မင္..ျပီး..တေယာ ထိုး ေလ့ ရွိ ၾက တယ္ ဆို တာ ေလး ကို ေတာင္..သတိ ရ မိ ေတာ့တယ္။
ဂ်ပန္ ေတြ စစ္ရွံဳး ျပီး ..ဒုတိယ ကမၻာ စစ္ ၾကီး ျပီး သြား ခဲ့ ေပမဲ့.. က်ဲ ျပန္႕ ေနတဲ့..အဆက္အသြယ္ မရ တဲ့..တပ္စု အေတာ္ မ်ား မ်ား ကေတာ့..ဒီ သတင္း ကို မသိ ၾက ဘူး ။ ဒီ အထဲ မွာ..မစ္ဆူအီ တို႕ ေဖ်ာ္ေျဖေရး တပ္ ခြဲ ေလး လည္း ပါ တာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့..အလြယ္ တကူ ပဲ..အဂၤလိပ္ ( မဟာ မိတ္) ေတြ ဆီ လက္နက္ ခ် ျပီး.. စစ္စခန္း တခု မွာ..သံု႕ပန္း အျဖစ္..ဂ်ပန္ ျပန္ဖို႕ ေစာင့္ ေန တဲ့ အခ်ိန္... ေတာင္ကုန္း ၾကီး တခု ေပၚ မွာ တပ္ စြဲ ျပီး..ခံ ပစ္ ေန တဲ့.. ဂ်ပန္ တပ္ စိတ္ တခု ကို.. လက္နက္ ခ် ဖို႕..သြား ေျပာ ဖို႕.. တာ၀န္ ေပး တဲ့ အခါ..မစ္ဆူ အီ ကပဲ..တာ၀န္ ယူ လိုက္ တယ္။
သူ ေတာင္ကုန္း ၾကီး ေပၚ ကို တက္ လာ ျပီး..စစ္ ရွံဳး ေနပီ ျဖစ္ ေၾကာင္း..လက္နက္ခ် ဖို႕ ေျပာ တဲ့ အခါ.. အေပၚမွာ ရိွေန တဲ့..တပ္စု ၾကီး က ..လံုး ၀ လက္မ ခံ ပါဘူး။ ခက္ တာက..သူ႕မွာ..မိနစ္ ၃၀ ပဲ အခ်ိန္ ရ တယ္။ ဒီဖက္ မွာ လည္း..ဘယ္လို မွ ညိွ လို႕ မရ။ သူ- ဒီလူ ေတြကို အဓိပၸါယ္ မဲ့ မေသ ေစ ခ်င္ ဘူး။ ေနာက္ဆံုး..အဂၤလိပ္ ေတြ ကို၊ သူ႕ကို အခ်ိန္ ထပ္ေပး ဖို႕..အခ်က္ ျပ တာကို..အထင္ လြဲ ျပီး..၀ိုင္း၀န္း ရိုက္ႏွက္ ၾက လို႕..သူ လည္း..ဂူ ထဲ မွာ ေမ့ေမ်ာ ေန တုန္း.. အခ်ိန္ ေစ့လို႕..ဒီေတာင္ကုန္း ၾကီး ကို မိုင္း ခြဲ ျဖိဳ ခြင္း ခံ လိုက္ ရ ပါေတာ့တယ္။ သူ သတိ ရ လာ ေတာ့.. ပ်ံ႕က်ဲ ေန တဲ့ အေလာင္း ေတြ။ သူ စခန္း ကို ျပန္ မသြား ေတာ့ဘူး။ နီးရာ ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္း တခု မွာ..သဃၤန္း ၀တ္ အကူ အညီ ေတာင္း ျပီး .. သူ ေလွ်ာက္ သြား ၾကည့္ တယ္။ ေန ရာ တိုင္း မွာ.. .စစ္ရွံဳးျခင္း ..ဆုတ္ခြါ ျခင္းေတြ.. ေရာဂါ ေတြ .. အေလာင္း ေတြ.. ပင္ လယ္ ကမ္းစပ္ ေတြ မွာ လည္း..လွိုႈင္း ပုတ္ လို႕..အပံု လိုက္..အထပ္ လိုက္..ဂ်ပန္ စစ္သား ေတြ..အိမ္မျပန္ နိုင္ ၾက ေတာ့ဘူး။ အဲဒီ အခ်ိန္ မွာ..သူ႕ႏွလံုး သား ကို ေစ့ ေဆာ္ ေန တာက..ဒီ ခႏၶာ ကိုယ္ ေတြ မွာ.. မိသားစု ေတြ..ဘ၀ ေတြ.. ဂုဏ္သိကၡာ ေတြ ရွိ ခဲ့ တယ္။ ဒီ လူေတြ ကို.. ဂုဏ္ သိကၡာ ရွိ ရွိ ျမဳပ္ ႏွံ သျဂဳိဟ္ ေပး ရမယ္... ဗုဒၶ ဘာသာ အရ.. ဘ၀ ကူး ေကာင္း ေအာင္.. သရဏ ဂံု တင္ ေပး ရမယ္.. ဆို တဲ့ အသိ ပဲ။ တကယ္ ကို..သူ လုပ္ ခဲ့တယ္။ တေယာက္ တည္း.. ေပါက္တူး တလက္ နဲ႕..အေလာင္း ေတြ ျမဳပ္ တယ္။ တေန ရာ ျပီး တေန ရာ လိုက္ရွာ တယ္။
အဲဒီ အခ်ိန္ မွာ..မစ္ဆူ အီ ေသပီ လို႕..ထင္ထား ၾက တဲ့...သံု႕ပန္းစခန္း ထဲ က..ဂ်ပန္ ေတြ ဆီ ကို... မစ္ဆူ အီ နဲ႕တူ တဲ့..ဘုန္းၾကီး တေယာက္ ရဲ႕ သတင္း က.. ေဒသခံ..ေစ်း သည္ ေတြ ဆီ က တဆင့္ ေရာက္ လာခဲ့တယ္။ တပ္ရင္း မွဴး က.. ၾကက္ တူ ေရြး ေလး တေကာင္ကို.. ` မစ္ဆူအီ..ငါတို႕နဲ႕အတူ ဂ်ပန္ ျပန္ရ ေအာင္..´ လို႕ သင္ေပး ျပီး.. အဲဒီ ဘုန္း ၾကီး ဆီ ကို ေရာက္ ေအာင္ ..ေစ်း သည္ ေတြ က တဆင့္ ပို႕လိုက္ တယ္။ ဒီ ရုပ္ရွင္ ရဲ႕..အထြတ္ အထိပ္..ရင္ကို ဖမ္းဆုပ္ နိုင္ တဲ့ အခန္း ေလး ကေတာ့.. မစ္ဆူ အီ က..သူ႕ရဲေဘာ္ ေတြ ရွိရာ..သံု႕ပန္းစခန္း နား ကို ေရာက္ လာပီး..မလွမ္းမကမ္း မွာ ရပ္ ျပီး..သူတီးေန က်..ေစာင္း ေလး ကို တီး ျပ ရင္း.. သူ- မစ္ဆူအီ ျဖစ္ေၾကာင္း လာ ျပ တဲ့ အခန္း ေလးပါ။ သံဆူး ၾကိဳး ေတြ ေနာက္ က..ရဲေဘာ္ ေတြ က.. ျပံဳ တိုး ျပီး ၾကည့္ၾက။ ေအာ္တဲ့ သူ က..ေအာ္ ၾက.. ငိုတဲ့သူ က..ငိုၾက။ ၾကက္တူ ေရြး ေလး ကလည္း..
` မစ္ဆူအီ..ငါတို႕နဲ႕အတူ ဂ်ပန္ ျပန္ရ ေအာင္..´ လို႕..ထပ္ ကာ ထပ္ ကာ ေအာ္ လို႕။ မစ္ဆူ အီ ကေတာ့..စကား တခြန္း မွ မေျပာပဲ..ၾကက္တူ ေရြး ေလး ကို ပခံုးေပၚ တင္ ျပီး..ေစာင္း ကိုသာ..တြင္ တြင္ တီး ေန ခဲ့တယ္။ တကယ္ပဲ..မစ္ ဆူ အီ တေယာက္..ဂ်ပန္ စစ္သား ေတြ ကို..သရဏ ဂုဏ္ တင္ သျဂိဳ ၤဟ္ ဖို႕.. ဗမာ ျပည္ မွာ..က်န္ ေန ရစ္ ခဲ့ ပါ ေတာ့ တယ္။
http://kthwe.blogspot.com/2008/06/blog-post.html ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ K.
အာဇာနည္ မွ .. မွ်ေ၀ပါသည္..
Type rest of the post here
Subscribe to:
Posts (Atom)