“၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ န.အ.ဖ ၏စ်ာပန”

ဗုဒၶ၏အဆံုးအမတရားေတာ္အရ သတၱဝါမွန္လွ်င္ “ဇာတိ”ႏွင့္စ၍ေမြးဖြားၿပီး ေနာက္ “မရဏ”ဆိုေသာ ေသျခင္းတရားႏွင့္ အဆံုးသတ္ၾကစၿမဲပင္။ 

ေလာကနိယာမ အရလည္း “အစ” ၿပီးလွ်င္ “အဆံုး”ဟူသည္ရွိစၿမဲပင္ျဖစ္ပါျမန္မာျပည္သည္ ၁၉၄၈ခုႏွစ္တြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရထံမွ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ သည္။ ဦးႏု၏ “ပထစ”အစိုးရသည္ ျပည္တြင္းစစ္ႏွင့္ ဆူပူမႈမ်ားေၾကာင့္ ၁၉၅၈တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း ထံသို႔ နိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ေခတၱလႊဲေျပာင္းေပးခဲ့သည္။ တနည္းဆို ေသာ္ အရပ္သားအစိုးရမွ စစ္တပ္သို႔ နိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ေခတၱထိမ္းသိမ္းရန္ အပ္ႏွံ႔ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုကာလက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္း၏ အစိုးရအဖြဲ႔ကို “အိမ္ေစာင့္အစိုးရ”ဟူ၍ပင္ ေခၚေဝၚခဲ့ၾကသည္။

      ထိုအက်ဳိးဆက္ကား ဦးေနဝင္းသည္ ၁၉၆၂ ခုတြင္ စစ္တပ္မွ အာဏာ သိမ္းယူ ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဦးေနဝင္းက အာဏာသိမ္း စစ္ေကာင္စီက “ေတာ္လွန္ေရးေကာင္ စီ” ဟုေခၚတြင္ေစခဲ့သည္။ ဦးေနဝင္း၏ အာဏာသိမ္း စစ္ေကာင္စီသည္ (၁၂)ႏွစ္ တာမွ် တိုင္းျပည္အာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ၿပီး ေနာက္ “၁၉၇၄”တြင္ မ.ဆ.လ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ကိုေရးဆြဲ၍ တိုင္းျပည္ကို တရားဝင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။

      “၁၉၇၄” မွေနာက္ထပ္ (၁၄)ႏွစ္အၾကာ “၁၉၈၈”တြင္ ျမန္မာျပည္သည္ ပညာေရး၊စီးပြားေရး၊ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစသည္တို႔ အဖတ္ဖတ္မွ က်ဆင္းလာၿပီး တိုင္း ျပည္ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုး“၁၉၈၈”တြင္ တတိုင္းျပည္ လံုး“တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္” ကို ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ခဲ့ၾကသည္။

      စစ္တပ္မွ အာဏာသိမ္းယူေသာ မေကာင္းေသာ နိုင္ငံေရးအစဥ္အလာကို မ်ဳိးေစ့ခ်ေပးခဲ့သူ ဦးေနဝင္းမွာလည္း ဇာတ္သိမ္းမလွပခဲ့ေပ။ ဦးေနဝင္း၏ စ်ာပန သည္ သာမန္ျပည္သူတဦး၏ “စ်ာပန”ေလာက္ မစည္ကား မလွပခဲ့ေပ။ ဦးေနဝင္း၏ မ်ဳိးဆက္ သား၊သမီး၊ေျမးတို႔မွာလည္း ဘဝဇာတ္သိမ္းမလွခဲ့ၾကေပ။ ဗုဒၶတရားေတာ္ အရ“မေကာင္းမႈ အကုသိုလ္ကံ ျပဳလုပ္သူသည္၊ ထိုမေကာင္းေသာ အကုသိုလ္ကံ မိမိထံ ျပန္လာသည္ကို ခံယူၾကရေပသည္”။

      န.အ.ဖ စစ္အစိုးရသည္ တတိုင္းျပည္လံုးအံုႃကြခဲ့ေသာ ၁၉၈၈ စက္တင္ဘာလ (၁၈)ရက္ေန႔တြင္ နိုင္ငံအာဏာကို သိမ္းယူခဲ့ျပန္ပါသည္။ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ စစ္အစိုးရက “ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ နိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႔” ဟူ၍ ေႃကြးေႃကာ္ခဲ့သည္။ နိုင္ငံ၏ စီးပြားေရးကိုလည္း ပြင့္လင္းလြတ္လပ္ေသာ “ေစ်းကြက္စီးပြားေရး” သို႔ေျပာင္းလဲမည္ဟု ထုတ္ေဖာ္ခဲ့သည္။ တိုင္းျပည္၏ နိုင္ငံေရးကိုလည္း “စည္းကမ္း ျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီစနစ္”ႏွင့္ ထူေထာင္မည္ဟု အသံေကာင္းဟစ္ခဲ့ျပန္ပါသည္။

      ေညာင္ႏွစ္ပင္ “အမ်ဳိးသားညီလာခံ”ကိုလည္း ၁၉၉၂ မွ ၂၀၀၈ထိ (၁၆)ႏွစ္ ၾကာမွ် ျပတ္ေတာင္းျပတ္ေတာင္း က်င္းပေစခဲ့သည္။ ျပည္သူလူထု ဆႏၵမပါဘဲ ၂၀၀၈တြင္ ျပည္သူေထာက္ခံမႈ ရာႏႈန္းျပည့္နီးပါးရွိသည္ဟု လိမ္ညာ၍ တဖတ္သက္ ေရးဆြဲထားေသာ “ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ” ကို အတည္ျပဳခဲ့ျပန္ပါသည္။ ယခုလာ မည့္ “၂၀၁၀”တြင္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေပးဦးမည္ဟု ကုလသမဂၢ ၌ ကမၻာသိ လိမ္ညာေနျပန္ပါသည္။

      အထက္ပါ အေျခအေနမ်ားသည္ ျပည္သူလူထုဆႏၵမပါဘဲ နိုင္ငံတကာယံု ၾကည္မႈရရန္ အတင္းလုပ္ယူေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဦးသန္းေရႊ သည္ ဦးေနဝင္း ကဲ့သို႔ နိုင္ငံအာဏာကို ထိမ္းခ်ဳပ္ရန္ႀကိဳးစားေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေနဝင္း အာဏာရူးခ့ဲပံုမ်ားကို နမူနာယူ၍ ဦးသန္းေရႊက စိတ္ႀကိဳက္အစိုးရတရပ္ျဖစ္လာေစရန္ ျပင္ဆင္ေနျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။

      ထို႔ေၾကာင့္လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ န.အ.ဖ စစ္အစိုးရ ကိုယ္စား တိုင္းျပည္ကို ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္မည့္ အရပ္ဝတ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ စစ္တပ္လိုလားသူ တသီးပုဂၢလမ်ား၊စစ္တပ္ႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးယူထားေသာ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းမည့္ အရပ္သား အစိုးရဖြဲ႔စည္းရန္ ႀကိဳးစားေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

                           တနည္းဆိုေသာ္ ဗိုလ္သန္းေရြႊသည္  အာဏာကုလားထိုင္ေပၚ ေရာက္လာၿပီး အာဏာဆက္လက္ယူရန္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ "ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္း” မွ နိုင္ငံေတာ္အာဏာ ကို “သမၼတႀကီး ဦးေနဝင္း” သို႔လႊဲေျပာင္း သကဲ့သို႔ ပံုစံတူ လုပ္ယူေနျခင္းျဖစ္ ပါသည္။

      အဆံုးသတ္ နိဂံုးကမၼမွာ န.အ.ဖ စစ္အာဏာရွင္ကို နဖူးစည္း ေျပာင္းလဲတပ္ ရန္ “၂၀၁၀” ေရြးေကာက္ပြဲကို က်င္းပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။


အကယ္၍သာ ထုိေရြး ေကာက္ပြဲအရ အရပ္သားအစိုးရဖြဲ႔နိုင္ခဲ့လွ်င္ နိုင္ငံအာဏာသည္ ဦးသန္းေရႊ စိတ္ႀကိဳက္ အရပ္ဝတ္လဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား လက္ဝယ္ေရာက္ရွိလာေပမည္။ ထိုအခ်ိန္ သည္ကား န.အ.ဖ စစ္အာဏာရွင္၏ ဇာတ္သိမ္းခ်ိန္ တနည္းဆိုရေသာ္ “န.အ.ဖ ၏ စ်ာပန”ပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

      ထိုသို႔ န.အ.ဖ စစ္အာဏာရွင္၏ ဇာတ္သိမ္းပိုင္း စ်ာပနကို ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ ပြဲအၿပီးတြင္ ေတြ႔ျမင္ၾကရေပေတာ့မည္။ ထိုနည္းတူ ဦးသန္းေရႊႏွင့္အတူ အာဏာရူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၏ ဇာတ္သိမ္းပိုင္းကိုလည္း ေနာင္လာမည့္ သံုး. ေလး ႏွစ္အတြင္းေတြ႔ ျမင္ၾကရေပဦးမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဗိုလ္သန္းေရႊႏွင့္ အာဏာရူးဗိုလ္ခ်ဳပ္ မ်ားအားလံုး အသက္အရြယ္ အရ “ဇရာ”ပိုင္းသို႔ ေရာက္ရွိေနၾကၿပီ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုသူ တို႔အတြက္ “မရဏ”ဟူေသာ ေသျခင္းတရားသည္လည္း မၾကာမွီကာလတြင္ ဆိုက္ ေရာက္လာမည္မွာ ေျမႀကီး လက္ခတ္မလြဲပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။ ဤေနရာတြင္ ဆရာမင္းသိခၤ၏ စကားအရ သတၱဝါ အားလံုး “သေဗၺၺသတၱာ ကံမသကၠာ”ဟူ၍ ေရးသားေဖၚျပလိုေပသည္။


ပုဂၢဳိလ္တဦးတေယာက္၏ သမိုင္းသည္ တိုင္းျပည္၏ သမိုင္းမျဖစ္သင့္ပါ။ သို႔ေသာ္ အာဏာရွင္မ်ား၏ တဖတ္သက္ အတၱမာန ေၾကာင့္ ထိုပုဂၢိဳလ္၏ အဆံုးအျဖတ္ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ျပည္သူမ်ား ဒုကၡခံစားေနရသည္မွာ အာဏာရွင္နိုင္ငံတိုင္း၌ ေတြ႔ျမင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အာဏာရွင္၏ ယုတ္မာဆိုးဝါး ေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ျပည္သူလူထု အေပၚတိုက္ရိုက္ က်ေရာက္ ေနေပသည္။ ထိုေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈႏွင ့္လူ႔အခြင့္အေရး လိုလားသူအားလံုး အာဏာ ရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ၾကရသည္မွာ ဓမၼတာ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။

သက္ထူးဇင္(ေအာ္လီဆြန္း)
( THURIYA NEWS )